Co za szmata z ciebie - rozdział 92.

- Ile wam zajmie robienie tych naleśników ? – do kuchni wszedł Max

- Noooo trochę …

- Ile ?

- Oj Maxiu czemu tak się niecierpliwisz ? Nie wiem. Może za 45 minut będą gotowe. Już zgłodniałeś ?

- Vicky, jak pomyślę o twoim jedzonku to zawsze głodnieje. – uśmiechnął się – Ale tym razem co innego jeszcze mam na myśli.

Uniosłam brew. – To znaczy ?

- Zaproszę przed imprezą Tori. Poznacie się.

- Ooooołłł – wypsnęło mi się – Ok – odpowiedziałam krótko, a George, wyjmując z kieszeni telefon i z pełnym uśmiechem wyszedł z kuchni

- No to poznasz foczkę Maxa. – westchnął Tom

- Coś z nią nie tak ?

- Nie, nie. Tak mi się to ujęło.

- Dość dwuznacznie to zabrzmiało ... – przyznałam

- Dwuznacznie to wyglądało jak ona któregoś poranka zeszła z góry i wyszła od nas cała czerwona kiedy nas mijała w korytarzu.

Uniosłam brwi. – Ale, że … ?

- Mhm. – Tom wyprzedził mnie – Mieliśmy niedawno głośnego gościa w domu. – uśmiechnął się szelmowsko

Pokręciłam głową z niedowierzaniem. – Ile razy oni się spotkali ?

- Ale pytasz „przed” czy „po” ?

- „Przed”

- Może do trzech spotkań dobili.

Pacnęłam się w czoło z hukiem. – To jest mój jedyny komentarz do tej sprawy.

Tom parsknął śmiechem. – A czy to pierwszy raz ? Max zawsze był szybki w kontaktach z dziewczynami.

- Ale …

- …

- … bez przesady !

- Słońce wyluzuj. – objął mnie ramieniem – To normalne.

- Whatever. – przewróciłam oczami – Jaka ona w ogóle jest ? Jak wygląda ?

- Hmmmm … Ma czarne proste włosy. Krótsze od twoich. Dość mocny makijaż. Ładna, zadbana, szczupła. Ma … - Tom nabrał powietrza w usta i uniósł ręce jakby trzymał dwa arbuzy – ma czym oddychać. – wybuchnął śmiechem aż i ja się roześmiałam – No ogólnie niebrzydka dziewczyna no.

- A jaka jest z charakteru ?

Tom zastanawiał się chwilę, patrząc na kredens. – W porządku. Trochę nieogarnięta.

- W sensie ?

- Nie w takim sensie jak ty

- Dzięki …

- Ma ciut zawężony horyzont myśleniowy. – dodał, olewając moje wtrącenie

- Głupia jest ?

- Słońce ! – dla Toma opadły ręce i patrzył na mnie kapitulującym wzrokiem

- Co ?? – roześmiałam się - Owijasz w bawełnę i za chwilę pogubię się w ogóle co miałeś na myśli. – wzruszyłam ramionami

- Oj sama ją poznasz zaraz to zobaczysz.

- Spoko …

- Jak wam idzie ? – doszedł do nas Nathan – Oł, Vicky … - wyszczerzył się – Do twarzy ci w tym fartuszku. – pocałował mnie w czoło

- Mów mi tak więcej, a nie ręczę za siebie.

– Gdzie Max ? – spytał

- Pewnie u siebie. Miał dzwonić po Tori. – Tom, wypowiadając imię dziewczyny zaczął kręcić biodrami jak latynoski tancerz

- Nie wierzę w to co przed chwilą widziałam. – parsknęłam

- To się wytnie. – Parker machnął ręką

- Tori będzie za kwadrans. – oznajmił Max, zbiegając ze schodów

- Oj, to idź szybko bierz prysznic, ogol się, ubierz, wyperfumuj i umyj zęby ! – zawołałam, śmiejąc się z niego

- Przede wszystkim umyj zęby ! – w jednym momencie równocześnie powtórzyli Nathan z Tomem po czym wszyscy, łącznie z siedzącym Sivą i Jayem w salonie wybuchnęliśmy głośnym śmiechem

- Ha ha ha ! – skomentował to tylko Łysy i zamknął się w łazience

15 minut później;

- Tom mówiłam ci, żebyś nie podkradał, tak ?!

- Oj Vicky kiedy nie mogę się opanować … - mówił z pełną buzią

- Nie rób maślanych oczu, bo ci to nie pomoże ! – pogroziłam łyżką

- Ale to jest pyszne ! – zajadał się

- Spokojnie, bo uświnisz swoją extra nową koszulę, którą włożyłeś specjalnie na imprezę.

- Nonono fakt. – nachylił się od razu nad talerz

Po mieszkaniu rozległ się odgłos dzwonka.

- Otworzę ! – zerwał się Max

Wymieniliśmy z Tomem pełne ubawu spojrzenia. Słyszałam kobiecy głos na korytarzu, ale nieprzerwanie zajmowałam się kolacją dla chłopaków i chichotami z Parkerem.

- Sykes, chodź tu ! – zawołałam swojego chłopaka, który siedział w salonie. Podniósł się leniwie i zajrzał do nas do kuchni. – Czy ja może zupełnym przypadkiem zostawiłam u ciebie kiedykolwiek jakąś bluzkę godną założenia na imprezę ?

- Hmmmm … - zamyślił się – Parę jakichś twoich ubrań mam w swojej szafie, więc potem sobie zobacz, bo nie wiem co tam masz.

- Vicky, przecież tak też wyglądasz dobrze !

Spojrzałam na siebie. – Tom … mam pewne wątpliwości, że w fartuchu genialnie bym się bawiła …

- Oj, nie to miałem na myśli.

- Cześć. – usłyszałam za sobą słodki głosik

Odwróciłam się, a przede mną stała dziewczyna. Mniej więcej mojego wieku, może ciut starsza. Nie potrafiłam szybko sprecyzować, bo pod toną makijażu zatuszowała swój wygląd. Była ściśnięta w mega króciutkiej i skąpej, czarnej miniówce. Do tego wysokie szpile, głęboki dekolt i idealnie wyprostowane czarne włosy.

- Hej. – odpowiedziałam lekko zszokowana wyborem Maxa

- Wy się chyba nie znacie. – zaalarmował rozentuzjazmowany George – Poznajcie się. Vicky to jest Tori. Tori to Vicky.

Czarna ścięła mnie od góry do dołu, wcale się nie krępując i na koniec zrobiła niezadowoloną minę. „Nie musisz jej lubić.” – przemknęło mi przez głowę. Mimo wszystko wyciągnęłam do niej rękę.

- Vicky. – powtórzyłam

Patrząc gdzieś w sufit podała mi łaskawie rękę i westchnęła. – Tori. -zmrużyłam oczy i zabrałam rękę. – Max – zwróciła się do Łysego słodkim tonem – Możesz mi zrobić drinka ?

- Jasne.

- Poczekam w salonie. – zawróciła się i poszła do pokoju

George migiem nalał alkoholu i soku, po czym ze szklanką wychodził z kuchni i rzucił jeszcze do mnie z pełnym uśmiechem. – Słodka jest, co ?

- Ta. – burknęłam, a Maxa już nie było – Tori. Słodka. Rzygam.

- Victoria ! – obruszył się Nathan

- Co „Victoria” ?! – powtórzyłam, będąc już i tak zdenerwowana nowopoznaną laską

- Wyluzuj. Czemu jesteś już tak do niej nastawiona ?

- Jak ?

- Negatywnie.

- A widziałeś jak się zachowywała, przedstawiając się ? Nie patrzyła mi w oczy ! W ogóle nie zaszczyciła mnie swoim spojrzeniem.

- I tym się tak bardzo przejmujesz ?

- Nie przejmuję się tym tylko mnie wkurzyła swoim zachowaniem ! Co to miało być w ogóle ?!

Nathan przewrócił oczami. – Przesadzasz.

- Jak zwykle.

- Daj jej szanse co ?

- Ja jej dawać nie muszę, bo to nie ze mną sypia.

- Chociaż nie kłóćcie się o laskę Maxa, hm ? – głos zabrał Tom

Sykes spojrzał na mnie. - Po prostu zaufaj jej.

- Zaufanie się zdobywa Nathan. Nie dostaje się go w prezencie.

Mój chłopak rozłożył ręce i zwrócił się do Parkera. – Widzisz co ja się z nią mam ?!

- Ale w tym aspekcie Victoria ma rację. - założyłam ręce na piersi – Idę do toalety. Mam nadzieję, że w tym czasie się nie pozabijacie. – Tom wyszedł, zostawiając nas dwóch w kuchni

- Vicky, jedyne o co mogę cię prosić to nie bądź dla niej wredna.

- Ja nigdy nie jestem wredna ! - Nathan w odpowiedzi uniósł znacząco brew – Wydaje mi się być nieszczera.

- Skąd takie wnioski ?

- Kobieca intuicja. - westchnął głęboko, dając mi do zrozumienia, że gadam głupoty – Nie podoba mi się po prostu.

- Kochanie, ale to nie tobie ona ma się podobać tylko dla Maxa.

- A ty co o niej myślisz ?

Wzruszył ramionami. – W porządku.

- Faceci … - rozwiązałam fartuch – wystarczy wam odsłonić dekolt i tyłek i już uważacie, że jest w porządku. – odwiesiłam fartuch na haczyk i wyszłam z kuchni, zostawiając po sobie talerz z naleśnikami

Poszłam na górę do pokoju Nathana w celu znalezienia czegoś na imprezę, na którą lada moment wybieraliśmy się. W czasie przeglądania swoich ciuchów myślałam o zapoznaniu z Tori. Pierwszy raz zdarzyło mi się, żeby ktoś już przy pierwszym poznaniu dał mi odczuć nonszalancję i wyższość. Nie podobało mi się to jak mnie potraktowała ani w jaki słodki aż nienaturalny sposób odzywała się do Maxa. Może to i było niewłaściwe z mojej strony, ale nie polubiłam jej i naprawdę myślałam o niej jako o dwulicowej, nieszczerej i przebiegłej osobie. Co za tym szło; zaczęłam martwić się o Maxa. Nie chciałam, żeby cierpiał z powodu kolejnego, nieodpowiedniego, zbyt szybkiego wyboru. Był moim przyjacielem i zależało mi, żeby miał mądrą i poukładaną dziewczynę.

W czasie przemyśleń znalazłam jakieś swoje zostawione ciuchy w szafie Nathana, w które mogłam spokojnie ubrać się do klubu. 

Rozpuściłam włosy i powoli wychodziłam z pokoju swojego chłopaka, gdy gdzieś w głębi piętra usłyszałam głos Tori. Wyszłam dalej i jej głos był już bardzo rozpoznawalny, a co dziwne- nie taki piskliwy tylko normalny. Zajrzałam; rozmawiała przez telefon, stojąc do mnie bokiem, nie widziała mnie.

- Tak, jestem u niego … No przecież ci mówiłam, że full wypas ! – mówiła do słuchawki – Do klubu zaraz wychodzimy … hah proste ! … To co zwykle … Aj daj spokój – roześmiała się – Dla mnie wszystko … Dobra, cześć. – rozłączyła się, poprawiła swoją super obcisłą sukienkę i przybierając słodki wyraz twarzy ruszyła w stronę schodów. Nie wytrzymałam i zastawiłam jej perfidnie drogę. Przewróciła oczami i burknęła; - Zejdź. Chcę przejść. – nie ruszyłam się ani na krok. Zlustrowała mnie wzrokiem od góry do dołu i zaśmiała się złośliwie. – Czyżbyś zapomniała swojego fartuszka z kuchni ?

Zaśmiałam się, by dotrzymać jej towarzystwa, nie spuszczając z niej lodowatego wzroku. Zaraz jednak spoważniałam i odpyskowałam; – Czyżbyś zapomniała swojego mózgu z domu ?

Zamknęła się i warknęła; - Zejdź mi z drogi.

- Słuchaj – przyjęłam podobny ton głosu – nie wiem skąd się wzięłaś, kim jesteś i co planujesz, ale nie wierzę w twoje szczere intencje. Więc jeśli w jakikolwiek sposób skrzywdzisz Maxa to przysięgam, że znajdę cię i własnoręcznie wyrwę każdy pojedynczy włosek z twojej głowy i wycisnę te implanty. – spojrzałam perfidnie na jej obfity biust – Chyba nie myślisz, że uwierzę, że jest naturalny. – powiedziałam, uśmiechając się życzliwie

- A ty co – założyła ręce – bronisz Maxa z jakiej racji ? Nathan wie, że jego pannie tak zależy na jego koledze ? – poprawiła włosy jakby nigdy nic

- Co ty sugerujesz ? – zmrużyłam oczy, a ona uśmiechnęła się złośliwie

- Fajnie by było mieć dwóch na raz, co ? Jednej nocy jeden, drugiej drugi …

Uniosłam brew. – Co za szmata z ciebie.

Normalna dziewczyna odpyskowałaby mi albo rzuciła się na mnie i wcale bym się nie zdziwiła, a Tori roześmiała się ponownie. – Bardzo mi miło, że będziesz patrzyła na to jak Max spełnia kolejne moje zachcianki z uśmiechem na ustach.

- Masz go zostawić w spokoju. – warknęłam – Jeśli zrobisz mu krzywdę to ja dwa razy bardziej się zemszczę. – popatrzyłam jej wściekła w oczy – I nie żartuję. – syknęłam po czym jeszcze chwilę zmierzyłam ją wzrokiem. Chyba przyjmowała do świadomości moje słowa, bo nic się nie odezwała. Odwróciłam się na pięcie i zeszłam na dół. Byłam wkurzona; to fakt, ale i wstrząśnięta jej przebiegłością, chytrością i brakiem kręgosłupa moralnego. Jak tak można ? – myślałam. Jak mogę uchronić Maxa ?

Zeszłam do salonu i olewając gwizdy chłopaków na swój widok, zgarnęłam Nathana za rękę i zaprowadziłam go do łazienki, gdzie tylko tam mogliśmy być sami i nikt by nas nie słyszał. Wepchnęłam go do pomieszczenia, zamknęłam za nami drzwi na pokrętło.

- Mmmmm Vicky … tak po prostu ? – wyszczerzył się do mnie, machając brwiami

- Musimy pogadać.

- Mhm, ja wieeeemm … - objął mnie w talii i zaczął składać pocałunki na mojej szyi

- Nath, głupku, ja nie żartuję. - roześmiałam się

- Za chwilę … - szepnął i zaczął dobierać się do mojej bluzki

- Stop !

Rzeczywiście przerwał czynność i patrzył na mnie zdezorientowany.

- O co chodzi ?

- Ona chce go wykorzystać.

- Ale kto ? Kogo ?

- Tori no !

Przewrócił oczami. – A ty znowu to samo …

- Nathan słyszałam jej rozmowę przez telefon. Poza tym rozmawiałam z nią !

- I niby sama ci się do tego przyznała ?

- Tak !

- Musiałaś ją źle zrozumieć.

Przyjęłam błagalny wzrok. – Po angielsku to jedynie Maxa czasami nie rozumiem jak jest zdenerwowany i mówi za szybko, ale ze zrozumieniem innych problemów nie mam.

- Vicky uspokój się. Nie widzisz jaki Max jest zadowolony ? Jak się stara przy niej ? Jak fajnie razem wyglądają ?

- Po pierwsze nie wyglądają fajnie razem

- To twoje zdanie

- Podobnie jak twoje było przed chwilą … Po drugie właśnie o to chodzi ! On się stara, a ona go najzwyczajniej w świecie wykorzysta !

Nathan spuścił głowę. – Boję się, że przesadzasz. Od początku jesteś do niej uprzedzona.

- Bo od początku ją rozgryzłam.

- Ok, skoro już tak wariujesz to możemy ją obserwować i zobaczymy czy masz rację.

- W końcu ! – wypsnęło mi się, a Sykes spojrzał na mnie upominająco – To znaczy dzięki. – uśmiechnęłam się i pocałowałam go z radości

W klubie;

- Nareesha ! Kelsey ! – przytuliłam się do dziewczyny Sivy i Toma – Jak dobrze, że dojechałyście !

- Cześć . – objęła mnie mulatka

- Vicky ! Ja też się cieszę ! –uścisk od blondynki – Mam ochotę tańczyć, pić. Tańczyć, pić, tańczyć, pić.

- Ewentualnie pić, pić. – dodałam ze śmiechem

- Nooooo Vicky, tylko żebym dał radę odholować cię do domu. – Nathan dał mi buziaka

- Poradzisz sobie. – machnęłam ręką

- Gdzie Jay i Max ? – Nareesha ogarnęła wszystkich przy stoliku

- Jay przy barku. – powiedział Tom

- A Max szaleje na parkiecie ze swoją dziunią. – dodałam

- A zatem poznałaś już Tori ? – Kelsey uniosła brew

- Mhm. – odpowiedziałam identycznym gestem

- Naprawdę dziewczyny nie wiem co do niej macie. – mruknął Siva

- To naprawdę ja nie wiem, że wy jesteście w niej tacy zaślepieni. – poprawiła swojego chłopaka Nareesha, a ja znacząco spojrzałam na Nathan, który tylko westchnął z uśmiechem i dał mi buziaka w policzek

- Jest dziwna. – przyznała Kels – I wcale w grę nie wchodzi tutaj zazdrość ! – zaznaczyła z palcem w górze

- Oj gadacie. – machnął ręką Tom, wstając. Obszedł stolik i podszedł do kanapy, na której siedziałam z Nathanem. – Słońce nie zamulamy tylko idziemy tańczyć.

- Słońce, jeśli masz zamiar tańczyć przede mną jak pajac, to kup mi najpierw drinka. Ewentualnie siedem.

- W takim razie Kelsey ! Idziemy na parkiet ! – wrócił do swojej dziewczyny i wszyscy wybuchnęliśmy głośnym śmiechem

Nathan wziął mnie za rękę i uśmiechnął się słodko. – Ale mi chyba nie odmówisz, co ?

- Tobie nigdy ! – i skoczyliśmy na parkiet, by wirować w rytmach muzyki i świetnie się bawiąc. Wróciliśmy po kilku przetańczonych piosenkach, gdy zachciało nam się pić. Akurat stały i czekały na nas kolejki, które zamówił Jay. Wszyscy już siedzieli przy stolikach, łącznie z Maxem i Tori.

- Dobrze, że przyszliście, bo myśleliśmy już, że karniaki będziecie pili. – machał brwiami Jay

- A ja specjalnie przytrzymywałam Toma na parkiecie, a ten chciał wracać. – poskarżyła się Kelsey i znowu daliśmy w śmiech

- Zatem – Nathan uniósł kieliszek do góry, a my powtórzyliśmy jego gest – żebyśmy się genialnie bawili tej nocy.

- Otóż to. – dodał Siva – Za dobrą zabawę tej nocy !

- Za dobrą zabawę ! – powtórzyliśmy i przechyliliśmy zawartość kieliszka do ust. Wypiłam na raz aż się wzdrygnęłam.

- Co to jest ? – skrzywił się Max

- Alkohol. – zaśmiał się Tom

- Aaaaaaaa – Kelsey zaczęła się wachlować – Gorąco !

- To na drugą nóżkę ! – zarządził Nathan i chociaż nikomu przysmak nie smakował, to każdy sięgnął po niego, byle tylko poczuć szum w głowie i dać ponieść się szaleństwu. Znowu każdy się skrzywił, ale zamówiliśmy następne porcje.

- Miłości moje, na parkiet ! – Parker ponownie wyrwał Kelsey do tańczenia

- My też idziemy, Nath !

- Vicky posiedźmy chwilę. Gorąco mi.

Spojrzałam na swojego chłopaka. – Niech będzie. – puściłam oko – Ale po tej piosence idziemy !

- Oczywiście. – uśmiechnął się szeroko

- A wy – zwróciłam się do siedzących obok mulatów – nie idziecie ?

- Za chwilę. – odpowiedziała Nareesha

- Jakoś tak mamy ochotę nacieszyć się dzisiaj sobą, siedząc.

- Siiiivaaaa – przeciągnęłam – jakiś ty romantyk.

- Nie romantyk tylko dzisiaj mamy rocznicę. – poprawił mnie dumnie

- O tak o ?! Znaczy … gratuluję ! – roześmiałam się

- Woho, szczerze mówiąc nie pamiętałem, że to dzisiaj. – przyznał się Nathan

- To nie ty masz pamiętać. – Nareesha pogładziła Sykesa po ramieniu

- Właśnie. – zganiłam go – Ile to już razem ? – spytałam i wzięłam łyk soku

- 4, 5 roku. – oświadczyli dumnie, a ja jak to ja; zakrztusiłam się piciem. Wszyscy dali w śmiech, a ja powoli dochodziłam do siebie.

- Wow. – wykrztusiłam – Wynik godny podziwu.

W tym momencie poczułam jak Nathan mocniej mnie objął i przysunął czoło do mojej głowy. – My śmiało pobijemy ten rekord.

Zawróciłam głowę, by spojrzeć mu w oczy. – I to z pełną premedytacją i największą przyjemnością.

Przejechał palcem po moim policzku, a następnie, nie krępując się towarzystwa, złożył na moich ustach namiętny, ciepły pocałunek aż reszta zamruczała.

- Nono nasz Babynath rozkręcił się na całego. – usłyszeliśmy Maxa

- Znalazł w końcu kogoś swojego. – dodał Siva

- Zakochał się. – stwierdził Jay

Po pocałunku jeszcze chwilę patrzyliśmy sobie w oczy aż w końcu „wróciliśmy” do pozostałych.

- Ale to jest piękne. – powiedziała Nareesha - Czasem dwoje ludzi spotyka się przypadkiem, a okazuje się, że czekali na siebie całe życie.

Zmrużyłam jedno oko i z uśmiechem przyznałam ; - Nie wierzę w to, że ludzie spotykają się przypadkiem.

- Vicky - mruknął Nathan - Pojawiłaś się przypadkiem. Tylko przypadkiem nie odchodź.

- Noooo – głos zabrała Tori - Max też ma największą siłę przyciągania jaką kiedykolwiek mogłam odczuć. – zatrzepotała słodko rzęsami do Georga, który to kupił i dał jej buziaka

- Największą siłę przyciągania to ma poduszka o 7 rano. – powiedziałam dosadnie

Wszyscy oprócz Tori się roześmiali, a ta uraczyła mnie swoim ścięciem. Do stolika doszedł Tom z Kelsey i dobrym zwyczajem wypiliśmy kilka kolejek alkoholu naraz. Skończyła się akurat piosenka i zgodnie z obietnicą miałam wejść z Nathanem na parkiet kiedy usłyszeliśmy DJ`a ;

- Robimy przerwę i zabawimy się chwilę !

Nikt nie wiedział o co chodziło. Szczególnie nasz stolik, przy którym już zaczynało się robić wesoło przez alkohol. Na widok tablicy z tekstem Tori pisnęła; - Uwielbiam karaoke !

- Nienawidzę karaoke. – mruknęłam

- Za chwilę światło lasera wylosuje kogoś do zaśpiewania wybranej przez siebie piosenki. – oznajmił DJ – Na kogo padnie ?

- Kieliszki do góry i siup ! – przy naszym stoliku trwała biesiada. Kolejna kolejka poszła i promile we krwi rosły.

- I mamy ochotnika do karaoke ! – DJ darł się w mikrofon, a wszystkich wzrok padł na mnie

- Co ? – patrzyłam na nich

- Ogarnęłabyś się. Masz laser na sobie. – odpowiedziała mi Tori

- Ciebie akurat nie pytałam.

- Też tu siedzę jakbyś nie zauważyła.

- Ale nie w moim towarzystwie. – warknęłam

- Victoria.

- Tori.

Chłopaki zaczęli nas uspokajać. Po chwili odetchnęłam i spojrzałam na siebie. Rzeczywiście; zostałam wybrana do karaoke.

- O dżizas … - mruknęłam

- Nono ruda dziewczyno tam z kanapy – DJ mnie namierzył – Wykaż się.

Przewróciłam oczami i westchnęłam. – Nie mam ochoty ! – odkrzyknęłam mu, ale gdzieś z głębi klubu ludzie zaczęli do mnie krzyczeć ze śmiechem, żebym się nie wycofywała

- Słyszysz ? Doping już masz. – uśmiechnął się Nathan

Machnęłam ręką. - Tom. Nalej. Na trzeźwo tego nie zniosę.

- Bardzo chętnie słońce. – Parker zaśmiał się i nalał mi dwie kolejki. Połknęłam, krzywiąc się, ale wstałam pełna zapału do podjęcia wyzwania.

- Dobrze. To skoro mam się zabawić to poproszę Tokio Hotel.

Wszyscy wytrzeszczyli oczy, a najbardziej Nathan.

- Kochanie, ty znasz niemiecki ?

- Chyba w Polsce jest najlepszy system oświaty, co nie ? E, panie ! Puść mi tą muzę !

- Ona nie da rady tego zrobić. – parsknął Max

- Tym bardziej, że jest już tak ubzdryngolona. – dodał Jay

Zawróciłam się do nich aż mną zachwiało.

- Czy mi się zdaje czy ktoś to śmie wątpić w moją skromną osobę ??

- Daję sto funtów jeżeli to zrobisz. – śmiał się Max

- Dokładnie. – dodał Jay

- Ok. Stówa od każdego ! – wytknęłam palcem

- Stoi !

- I git ! – zawróciłam się do ekranu. DJ znalazł mi piosenkę Tokio Hotel i po pierwszych taktach zaczęłam śpiewać. Znałam tekst na pamięć; kiedyś lubiłam rock, więc był to dla mnie chleb powszedni. Gdy śpiewałam i się wykręcałam cały mój stolik z niedowierzaniem patrzył na mnie, a reszta ludzi z klubu wygłupiała się i nawet gibała do piosenki. Nie denerwowałam się o dziwo w czasie występu. Byłam przez alkohol już tak wyluzowana, że było mi wszystko jedno i korzystałam z szaleństwa. Po trzech minutach skończyłam piosenkę. Dostałam brawa od całego klubu, a najgłośniejsze skandowanie oczywiście od swojego stolika.

- Brawo ! Jestem pod wrażeniem ! – zawołał DJ – Jak masz na imię ?

- Victoria ! – krzyknęłam ile maszyna dała, by usłyszał

- Zatem Victorio zgłoś się do mnie potem po nagrodę. A my moi drodzy wracamy do imprezy. – zarządził i włączył dalsze hity do tańczenia

- Nie chcę nic mówić, ale moja Vicky oskubała was z dwustu funtów. – Nathan wystawił do kolegów język

- Wow, niezłe to było. – pokiwał głową z uznaniem George

- Ty i Tokio Hotel ?! – Jay nie mógł uwierzyć

- Raczej ty i niemiecki ?! – poprawił Tom

Wzruszyłam ramionami ze śmiechem. – Dużo jeszcze o mnie nie wiecie.

- Dobra, ja chcę z tobą zatańczyć w końcu ! – Max przysunął się do mnie. Oczka już mu się rozpływały i już miałam wstawać, gdy moją uwagę coś przykłuło;

- Max, jakie ty masz duże stopy ! – zdziwiłam się

- A wiesz co to znaczy ? – wyszczerzył się zaczął machać brwiami jak opętany – Duże stopy; duży

- But. – dokończyłam szybko

- Tak. To też. – zaśmiał się i pociągnął mnie za sobą na parkiet, gdzie szaleliśmy ile wlazło. Nie byłam w stanie poruszyć tematu Tori. Byłam świadoma swojej nietrzeźwości, więc chciałam zaoszczędzić rozmowy po pijaku o jego nowej dziewczynie.

Po szaleństwach wróciliśmy do stolika, gdzie kolejne promile zostały przyjęte do krwi.

- Nath rusz się ! – szturchnęłam chłopaka – Idziemy tańczyć !

- Kochanie – puścił oko

- No co tam ? – usiadłam rozkarakiem na jego kolanach

- Przystopuj.

- Ale, że z czym ?

- Z alkoholem. – dał mi buziaka

- Oj Naaaaathaaaann …

- Kochanie ja już odpuściłem ostatnie dwie kolejki i tobie też radzę.

- Ale ja mam silniejszą głowę. – zachichotałam, bo w głowie już mi się kręciło i miałam spóźnioną reakcję

- Nie chcę, żebyś mi jutro umierała.

- Kto jak kto, ale przecież ja nigdy nie mam kaca. – z naciskiem na „nigdy”

- No przecież. – westchnął

Nachyliłam się do jego szyi. Pięknie pachniał. Obudziła się we mnie chęć czułości. Mruknęłam mu do ucha. – Chodź potańczyć, a potem wrócimy do domu.

- Już chcesz wracać do domu ? – zdziwił się

- Nie, jeszcze nie. Ale za niedługo … - popatrzyłam mu w oczy i przygryzłam dolną wargę. Siedząc mu na kolanach poczułam jak się napiął.

- Kusząca propozycja … - przysunął swoje usta do moich

- Ale tymczasem choć potańczyć. – mruknęłam

- A może od razu jedźmy do domu ?

- Nie. – szepnęłam – Parkiet.

- Musisz postawić na swoim ?

- Skoro nie mogę mieć tego co chcę, to muszę mieć to co mogę. Jestem kobietą, więc tak czy inaczej będę to miała. – zeszłam z niego, chwiejąc się po czym, kręcąc głową przytrzymał mnie i zaprowadził na parkiet.

Po pierwszej piosence Nathan parsknął mi śmiechem.

- Hahahaha nie wierzę !

- Co jest ?

- Widziałaś co zrobił Jay ? Zjednoczył się ze ścianą !

- O rany ! – dałam w śmiech i pacnęłam się w czoło. Wygłupialiśmy się dalej i tańczyliśmy kolejne piosenki kiedy znowu wróciliśmy do stolika odpocząć … i napić się.

- Ale Vicky ty dzisiaj masz ochotę na picie ! – zauważył Tom po kolejnej kolejce

- Mówiłam ci przecież ! - po chwili przy stoliku zostałam tylko ja, Nathan, Tom i Kelsey, bo reszta poszła tańczyć – W ogóle mam ochotę zrobić coś szalonego ! – przeciągnęłam się

- Skarbie, nie szalej.

- A niech szaleje ! Nie zabraniaj dziewczynie wariować ! – upomniała się za mną Kels

- Tym bardziej po alkoholu ! – dodałam

- Vicky !

- Co, Kelsey ?

- Tańczyłaś kiedyś na stole ?

Uśmiechnęłam się szeroko. – Nic straconego ! – wdrapałam się na nasz stolik i w rytm piosenki zaczęłam kołysać biodrami na boki

- Vicky zejdź !

- Nie ! Nathan właź ! Wiesz jak fajnie ?! – zarzuciłam włosami po czym zeszłam w dół do rozkaraka i wyprostowałam się, by z powrotem kręcić biodrami

- Słońce, niezła jesteś ! – krzyknął z dołu Tom

- Vicky złaź !

- Nie bądź takim sztywniakiem Nath ! – odkrzyknęłam – Rany jaka jestem szczęśliwa ! – śmiałam się

- Wierzę, ale nie musisz tańczyć na barze.

- Ciesz się, że jestem napita i tańczę na barze – zeskoczyłam i stanęłam przed nim, chwiejąc się – niż bym siedziała z rosnącym brzuchem i martwiła się jakby ci powiedzieć o ciąży. – roześmiałam się, czując jak alkohol coraz bardziej wpływał na moją głowę – Ej ! Zgubiłam kolczyk ! - zakręciłam się, by namierzyć go wzrokiem, ale w jednej chwili poczułam jak zakręciło mi się w głowie i ścięło mnie z nóg ...

Jołson ! Rany jak mi się chciało pisać ten rozdział ! Niestety nie miałam jak go dodać wcześniej, bo przyjechałam do rodzinnego domu i od samego początku mam tutaj zawirowania ;). 

Co u Was Moje Lejdis ? Jak mijają Wam jesienne dni i coraz dłuższe wieczory ? Jakieś plany/ ambicje, o których chcecie mi napisać ? Może natchnęłybyście mnie na coś ;) ?

U mnie trochę zmian jest. Z tych mniejszych to takie, że zmieniłam czesanie ;p, po wczorajszej wizycie u orto mam już idealne ząbki choć jeszcze przyćmione pod aparatem ;>, a z większych i przełomowych to takie, że ogarnęłam statystykę ( tak tak, poproszę o brawa dla mnie xd, bo za filozofię jeszcze się nie przełamałam i jej nie ruszyłam ), zamówiłam płytę chłopaków, która już gdzieś tam do mnie jedzie no i wiadomość mega - Sandra zostanie ciocią ;D !

Życie jest bardzo zaskakujące - ale chyba za to je właśnie kocham.

Ściskam Was baaaaaaardzo mocno. Korzystajcie z tych wolnych dni, spędzajcie czas leniwie, przyjemnie i z rodziną ;* ! 

PS dobiłam w Wordzie do 700 stron !

PS 2 Blogerki - wybaczcie mi teraźniejszą niedyspozycję bowiem nie mam warunków do komentowania Waszych rozdziałów, ale obiecuję, że je nadrobię i dam znać !