Serio ? - rozdział 61.

Rebecca spojrzała na mnie z poważną miną.
- Nie. Dlaczego miałabym żartować … ? One Direction jako jedna z angielskich gwiazd pojawi się na bankiecie. Co w tym dziwnego ?
Musiałam oprzeć się o ladę, żeby nie paść. – Rebecca, każdy tylko nie oni. – westchnęłam głęboko – Miałam z nimi już do czynienia i za każdym razem nasze spotkania kończyły się wybuchem konfliktu.
- Spotykałaś się z nimi ?!
- Zawodowo w sensie !
- A . … Nic mi nie mówiłaś. Skąd mogłam wiedzieć ?
- Wiem, masz rację. Dobra, może przeżyję. – wzięłam się za czoło
- Vicky, dobrze się czujesz ?
- Tak.
- Gdybym wiedziała, że tak zbledniesz przez tą wiadomość to bym ich nie zapraszała. – zaczęła wachlować mi przed nosem
- Spokojnie. Po prostu jestem przemęczona i niewyspana stąd brak sił. Ale ! – wyprostowałam się – Nie ma czasu na lamenty ! Lecę do pracy. – uśmiechnęłam się delikatnie
- Ale dobrze się czujesz ? – nie spuszczała ze mnie wzroku
- Tak, tak. Wszystko w porządku. – machnęłam ręką – Idę do siebie. – powiedziałam i podążyłam do swojego gabinetu, ciągle jednak nie mogąc otrząsnąć się z tego, że za parę godzin będę musiała zmierzyć się z facetami, których szczerze nienawidziłam i, żeby nie było !; Miałam do tego powody, bo dali mi się we znaki nie raz. Chyba nie zostaniemy przyjaciółmi. – pomyślałam.

W gabinecie rzuciłam się w wir pracy i nim zdążyłam ogarnąć, mój limit pracy tego dnia już się skończył i miałam wolne. Pożegnałam się z Rebeccą przed wyjściem i w południe wracałam do domu.

- Jestem ! – krzyknęłam od wejścia – Wypad z kuchni ! – wydarłam się jeszcze głośniej
- Co jest ? – Nathan z Maxem wypadli z salonu
- Muszę coś ugotować ! Jestem zła !
- Co się stało ?
- No bo Nathan … - zrobiłam podkówkę z ust i zaczęłam bawić się zamkiem od jego bluzy
- No co tam ? – przyjął troskliwy ton i zaczął gładzić moje kudełki
- Powiedz wujkowi Maxowi o co chodzi. – podszedł do nas Łysy
Spojrzałam spod byka na jednego, drugiego i wypaliłam. – A wy jak zwykle sobie jaja ze mnie robicie ! – zawróciłam się na pięcie i weszłam do kuchni
Chwila ciszy. Spojrzeli po sobie. – Ale Vicky o co ci chodzi ? – spytał za mną Nathan
- O nic !
- Już się obraziła …
- Zamknij się ! – warknęłam – Wcale się nie obraziłam tylko mnie wkurzacie. – zawiązywałam sobie fartuch
- Dobrze. – klasnął w ręce Max – Będzie pyszny obiad przynajmniej. – momentalnie odwróciłam się do niego i zamordowałam go wzrokiem …
- Vicky, wyluzuj.
- Nathan zobacz czy mamy ser w lodówce. – poleciłam, olewając jego wcześniejsze zdanie. Otworzył lodówkę.
- Wiem, że denerwujesz się tym bankietem. – spojrzał na półkę – Ser jest. Ale wszystko będzie dobrze.
- Proszę podaj mi go.
- Vicky nie zachowuj się tak … - wystawił do mnie dłoń z nabiałem
- Nie pouczaj mnie. – mruknęłam i wzięłam od niego potrzebną mi rzecz
- To powiesz mi o co ci chodzi ? – oparł się o kredens i założył ręce
Nie popatrzyłam na niego tylko zajęłam się robotą. - Dlaczego mi się tak przyglądasz ?
- Czekam na wyjaśnienia.
Westchnęłam. Ok, należy mu się wytłumaczenie. Odłożyłam na chwilę nóż i spojrzałam mu w oczy. – Bo
- Nathan chodź tu ! – z góry zawołał go Siva
- Zaraz przyjdę. – pocałował mnie w czoło i poszedł. Spuściłam tylko głowę i dalej kroiłam produkty na obiad. Do kuchni wszedł ucieszony Max.
- Co przyrządzasz śliczna ?
- Zapiekankę. – mruknęłam
- Jaką ?
- Jaka wyjdzie.
- Kreatywna odpowiedź.
- Starałam się.
- Jak zwykle.
- Jak zawsze.
- A lubisz mnie ?
- Nie.
- O !
- Dobra, mów co taki zadowolony jesteś. Masz w końcu jakąś randkę ? – puściłam do niego oko
- A żebyś wiedziała ! – wyszczerzył się do mnie. Mój facepalm. – I co, zatkało ? – wystawił do mnie język
- Szczerze mówiąc to zamurowało, bo się nabijałam. – przyznałam – Ej, to czemu sam niczego nie mówisz ? – szturchnęłam go – Opowiadaj !
- Ale co ? – roześmiał się
- Faceci … - przewróciłam oczami – Imię ?
- Tori
- Wiek ?
- 2 lata od ciebie starsza
- Czym się zajmuje ?
- Nie wiem.
- Kolor oczu ?
- Chyba brązowe, ale nie jestem pewny.
- To jest wasza pierwsza randka ?
- Nie.
- Serio ? – zawróciłam się do niego, wkładając sobie do ust kawałek pokrojonej szynki – I nie wiesz jaki ma dziewczyna kolor oczu ?
- Nie wiem. – wzruszył ramionami, a ja uniosłam brew – Oj no.
- Jakie „oj no” ? Max …
- Po prostu łóżko zbliża ludzi. – uśmiech numer 5, a ja postawiłam oczy
- Mam rozumieć, że wasza znajomość opiera się tylko na łóżku ?
- Tak wyszło. – odparł zadowolony
- Ale wiesz, że to jest beznadziejna sprawa i wdepnąłeś w niezłe gówno ? – walnęłam prosto z mostu
- Nie wydaje mi się. Jest fajnie.
- Cieleśnie na pewno. – mruknęłam, wracając do krojenia
- Vicky, nie każdy ma takie szczęście, że trafia na swoją drugą połówkę jak to jest w twoim przypadku.
- Nie mówimy teraz o mnie. – przypomniałam
- Ok, o mnie. Ale ja nie widzę problemu.
- A kiedyś go zauważysz ? Czy dopiero wtedy kiedy panna przyjdzie do ciebie z testem ciążowym i oświadczy, że za miesiąc widzicie się w sądzie na rozprawie o alimenty dla rzekomo twojego dziecka ?
- Nawet tak sobie nie żartuj. – kręcił głową
- Taka prawda. Przecież nawet jej nie znasz.
- Ale bez przesady !
- Nie znasz jej. – powtórzyłam – Więc nie jesteś niczego pewny i nie mów, że przesadzam.
- Wiesz … momentami mnie przerażasz. – zajrzał mi przed krojenie, by spojrzeć w twarz
- O co ci chodzi ? – przestałam kroić i nawiązałam z nim kontakt wzrokowy
- O to, że taka oblatana jesteś w życiowych sprawach.
- Bo to przecież nic trudnego. O ile sam sobie czegoś nie komplikujesz. – poprawiłam się od razu – Max – westchnęłam i oparłam się o blat – Naprawdę zastanów się czy chcesz bawić się w takie coś i stąpać po cienkiej granicy … Nie chciałabym, żebyś wpakował się w nie wiadomo co. Poza tym jesteś młody, przystojny, inteligentny i nie musisz być na tyle zdesperowany, żeby wyrywać laski na jedną noc, bo stać cię na kogoś bardziej wartościowego. – rozgadałam się – Nie umniejszając oczywiście tej … no … jak jej tam … ?
Max uniósł brew. –Tori
- Właśnie ! – pstryknęłam palcami – Bo nie znam dziewczyny. – dokończyłam z niewinnym uśmiechem
- Lubię z tobą rozmawiać. – uśmiechnął się George, a do kuchni doszedł Sykes – Nathan, mogę iść z twoją dziewczyną na randkę ? – roześmiałam się
- Ta, pomarz sobie. – prychnął brunet
- W razie niepowodzenia u was czy chwili odetchnięcia Vicky od ciebie na pewno skorzystam. – Łysy parsknął
- George, coś ty się tak rozszalał ?
- Oj Nath ciesz się nią. Po prostu. – starszy kolega westchnął, dał mi buziaka w policzek i wyszedł z pomieszczenia
- A tego co zebrało na takie sentymenty ? – Nathan wskazał za sobą palcem
- Nie wiem. – wzruszyłam ramionami – Może się zakochał.
- W tobie ?!
- Już od razu, we mnie. – skwitowałam – Bo jestem jedyną dziewczyną w Londynie.
- Ale jedyną w domu.
- Nathan – pacnęłam się w czoło z bezsilności, a chłopak roześmiał się dźwięcznie
- Żartowałem. – rzuciłam do niego tylko spojrzenie „bitch, please”.
- Dziewczyny przyjdą. – poinformowałam po chwili
- Oł ! Jakie dziewczyny ? – machał brwiami
- Lisa i Kelsey – roześmiałam się – Będą pomagały szykować mi się na bankiet.
- Tak, że „robienie się na bóstwo” ?
- Brawo. Jak chcesz, to potrafisz.
- Widzisz ? A za ile będą ?
Spojrzałam na zegar, który wskazywał po g.13. – Za jakieś 3 godziny. Sprawdziłeś czy masz wszystko uprane i wyprasowane ?
- Tak. Koszula świeża, marynarka też.
- Ok, już nie będę bezduszna i nie będę kazała zakładać tobie krawatu. – westchnęłam – Chociaż ! … - popatrzyłam na niego zalotnie
Skrzywił się. – Serio ?
- Mhm …
- Vicky, nie …
- Oj przynajmniej na początek. Potem sobie zdejmiesz. Nathan, nie daj się prosić ! … Wiesz jacy mężczyźni są seksowni w krawatach ?
- Ale, że tylko w krawatach i niczym więcej ? Nie wątpię. – roześmiał się
Wystawiłam do niego język. – Więc nałożysz ?
Przewrócił oczami i ciężko westchnął. – Nałożę. – w podziękowaniu uśmiechnęłam się szeroko i pocałowałam go. Dokończyłam robić obiad, a po upieczeniu wszyscy usiedliśmy do jedzenia. Siva po obiedzie wyruszał do rodziców. Razem z Nareeshą ;). Jay też gdzieś uciekał. Zostaliśmy tylko z Nathanem, Maxem i Tomem w domu.

Usiadłam z Nathanem w salonie.
- To będzie nasze pierwsze, wspólne, oficjalne wyjście do ludzi.
- Wiem. Nikt w pracy oprócz Oliviera nie wie o nas.
- To będą mieli twoi znajomi niespodziankę. I to jaką przystojną. – poprawił filmowo bluzę i wyprostował się dumnie
- Proszę cię. – prychnęłam za co zostałam obdarzoną nieciekawą miną Sykesa i wybuchnęłam śmiechem. Uratował mnie fakt, że ktoś zadzwonił do drzwi. Ochoczo zgłosiłam się do otworzenia byle tylko Nathan nie zaczął mnie łaskotać w odwecie. Pociągnęłam za klamkę. – Hej ! – przywitałam z szerokim uśmiechem dziewczyny
- Cześć.
- Jak tam, już psychicznie nastawiona ?
- Oczywiście. – pokiwałam głową. Weszłyśmy do środka. – Matko, więcej nie dało się przytaszczyć ze sobą kosmetyczek ? – spojrzałam na ich torby
- Szczerze mówiąc chciałam jeszcze wziąć malutką, ale stwierdziłam, że nie będę szalała. – nonszalancko machnęła ręką Kelsey
- Jesteście niemożliwe. – roześmiałam się
- Hej dziewczyny. – doszedł do nas Nathan i objął mnie od tyłu w pasie – Z mojej ślicznoty będziecie robiły jeszcze większą ślicznotę ?
- Nath – dotknęłam jego twarzy – nie podlizuj się. Krawat i tak masz założyć. – roześmialiśmy się we czwórkę
- Tak jest.
- Nie chcesz założyć krawatu ? – spytała z niedowierzaniem Lisa – Nie ma nic bardziej seksownego od mężczyzny w garniturze z krawatem !
- To samo próbowałam mu powiedzieć ! – ręce mi opadły
- A czy ja powiedziałem coś w stylu, że to nieprawda ? – zajrzał na mnie, a ja spojrzałam na niego tylko ze zmrużonymi oczami i zakomenderowałam
- Dziewczyny ! Idziemy na górę !
- Idźcie, idźcie. Wreszcie zobaczę jaką sukienkę masz, bo mi nie pokazałaś.
- Nie interesuj się. Zobaczysz w swoim czasie. – puściłam do niego oko i podążyłam za dziewczynami na schody
- To za ile mi się pokażesz ?
- Uuuuuuuu i jeszcze trochę. – roześmiałam się z piętra
 

Dzień Dobry Misie :) ! O rany jak mi ciężko się pisało ten rozdział … Mam nadzieję, że przynajmniej czytając go, nie odczułyście tego ^^. W nexcie zaczynamy zabawę z bankietem ;). Miałam dać to w tym, ale wyszedłby zbyt długi i przeklinałybyście mnie, że przerwałam w najciekawszych momentach, więc wolałam się nie narażać ;P.

Hah taaaak … - San ma chłopaka. Osobistego Nathana, który jest zgodny z zamówieniem ;). Mogłabym dużo o nim pisać, ale chyba nie wypada ;) …

Do następnego Kochane <3 !